چکیده

پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطۀ توسعۀ شایستگی حرفه‌‌‌­‌ای معلمان دورۀ متوسطه با اثربخشی آنان در فرایند یاددهی-یادگیری انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری، کلیۀ معلمان دورۀ متوسطۀ شهر قم (6348 معلم) بوده است که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه‌‌‌­‌گیری طبقه‌‌‌­‌ای، نمونه‌‌‌­‌ای با 364 نفر انتخاب شد. برای سنجش شایستگی از مدل اسپنسر و بویاتزیس و برای سنجش اثربخشی از مدل ادموند استفاده شده است. ابزار پژوهش، دو پرسشنامۀ محقق‌‌‌­‌ساختۀ توسعۀ شایستگی حرفه‌‌‌­‌ای و پرسشنامۀ محقق‌ساخته اثربخشی معلمان بوده است. براساس مدل اسپنسر و بویاتزیس، شایستگی معلمان دارای دو بعد فردی، شامل دانش و معلومات حرفه‌‌‌­‌ای، مهارت‌‌­‌‌ها، ویژگی‌‌­‌‌های شخصیتی و نگرش و بینش و بعد اجتماعی، شامل اعتبار حرفه‌‌­‌‌ای و عمومی و همچنین مدل ادموند 5 عامل انتقال اهداف بازدهی درس، ارائۀ منظم اطلاعات، اجتناب از ابهام، کنترل درک، تدارک تمرین و بازخورد را برای اندازه‌‌‌­‌گیری اثربخشی معلمان می‌‌‌­‌سنجد. داده‌‌‌­‌ها با بهره‌‌‌­‌گیری از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه‌ ‌‌­‌و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین توسعۀ شایستگی معلمان و اثربخشی آنان در فرایند یاددهی-یادگیری دانش‌‌‌­‌آموزان همبستگی وجود دارد.