نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
پژوهش در مورد پدیدارشناسی و شیوع تعللورزی در معلمان، همچنین اهمیت و ارتباط آن با تجربههای هیجانی و استرسی معلمان در ایران بسیار نادر است و در بیشتر پژوهشهای موجود از مقیاسهای خودگزارشی عمومی برای بهدستآوردن نتایج استفاده شده است. در مطالعه حاضر پژوهشگر به بررسی تعللورزی معلمان و ارتباط آن با تجربههای هیجانی و استرسی آنها با استفاده از رویکرد کیفی میپردازد. جامعه هدف این پژوهش شامل کلیه معلمها در مقطع ابتدایی در منطقه 1 شهرستان یزد است که از بین آنها، با 36 معلم زن و مرد بهصورت انفرادی مصاحبه شد و از این میان 10 نفر از معلمان بیان کردند که تاکنون دچار تعللورزی در انجام فعالیتهای خود نشدهاند و تأخیر پیشآمده در کارهایشان دلیلی برای نگرانی و استرس آنها نبوده است؛ در نتیجه دادههای حاصل از مصاحبه با 26 معلم باقیمانده به روش تحلیل محتوای کیفی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. تحلیل دادهها نشان داد که معلمان در انجام برخی از وظایف حرفهای خود مانند پیگیری کارهای اداری و تصحیح کارهای دانشآموزان تعلل میورزند و دلایل مختلفی برای این رفتار خود دارند، اما دلیل اصلی آنها عدم تمایل در انجام وظایفشان است. علاوه بر این، معلمان مطرح کردند هنگام تعویق در انجام کارها دچار هیجانهای منفی میشوند. نتایج این مطالعه نشان داد که باوجوداینکه رفتار تعللورزی برای معلمها هیجانهای منفی زیادی همچون احساس گناه و ناامیدی را در بردارد، آنها هنگام انجام رفتار تعللورزی استرس نهچندان زیادی را تجربه میکنند به این دلیل که این رفتار برای آنها پیامدهای منفی جدی و آسیبرسانی را ندارد.
کلیدواژهها