نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ای اثربخشی روش‌های تدریس بازی‌های رایانه‌ای و دست سازه‌ها بر یادگیری دانش‌آموزان دچار اختلال نافرمانی مقابله‌ای بود روش پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی‌مقابله‌ای مقطع ابتدایی منطقه 5 شهر تهران بود که حجم نمونه پژوهش با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد بدین‌صورت که از بین 29 مدرسه ابتدایی به‌طور تصادفی 10 مدرسه انتخاب شد و به کمک مسئولان مدرسه و روان‌شناسان و متخصصان حوزه علوم تربیتی و طی گذر از فرایندهای مختلف جهت گزینش تعداد 24 دانش‌آموز با اختلال نافرمانی مقابله‌ای شناسایی شد و این افراد به‌عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش از نوع آزمون‌های محققساخته شامل 12 سؤال که پایایی آن با آلفای کرونباخ 82/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط متخصصین مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که در روش آموزش بازی‌های رایانه‌ای بین میانگین نمرات دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی مقابله‌ای در پس‌آزمون(90/17) با میانگین نمرات دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی مقابله‌ای در پیش‌آزمون(20/12) و در روش آموزش دستسازهای بین میانگین نمرات دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی‌مقابله‌ای در پس‌آزمون(19/19) با میانگین نمرات دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی‌مقابله‌ای در پیش‌آزمون(25/13) تفاوت معناداری وجود دارد(001/0>P) و بین میانگین نمرات دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی‌مقابله‌ای در بازی‌های رایانه‌ای و دستسازهای تفاوت معناداری وجود دارد(001/0>P). نتایج حاکی از آن است که روش‌های آموزش به شیوه بازی‌های رایانه‌ای و دستسازهای بر یادگیری دانش‌آموزان با اختلال نافرمانی‌مقابله‌ای تأثیر مثبت دارند و روش آموزش دستسازهای نسبت به روش آموزش بازی‌های رایانه‌ای تأثیر بیشتری بر یادگیری دارد.
)