نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت بر توانمندسازی مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران انجام شد. این پژوهش، از نظر نوع هدف کابردی، به روش توصیفی و از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، کلیه مدیران مدارس ابتدائی شهر تهران در سال 1400-1399 بودند که بر اساس بررسیهای به عمل آمده از اداره کل آموزش و پرورش کل شهر تهران، تعداد مدیران مدارس ابتدائی دولتی مشتمل بر 1225 می‌باشند که طبق فرمول کوکران و تعداد نمونه 280 نفر محاسبه گردید که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای (انتساب متناسب) در پنح ناحیه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه، آموزش ضمن خدمت اسلامی و همکاران (1390) و پرسشنامه توانمندسازی اسپرتیزر(1995) بود. پایایی پرسشنامه‌ها به ترتیب 978/0 و 939/0 برآورد گردید. یافته‌های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی حاکی از آن بود که آموزش ضمن خدمت 41 درصد احساس شایستگی، 1/38 درصد استقلال، 5/48 درصد احساس مؤثر بودن و 2/30 درصد معنی‌دار بودن شغل را در مدیران دوره ابتدایی تببین می‌کند. از بین مؤلفه‌های آموزش ضمن خدمت، نظم و تعاون در احساس شایستگی، خلاقیت، تصمیم‌گیری و مهارت در استقلال، تعاون، تصمیم‌گیری و مهارت در مؤثر بودن و خلاقیت و نظم در معنی‌دار بودن شغل مدیران بیشترین تأثیر را داشتند.
کلیدواژه‌ها
)